Około 80% wszystkich chorych na osteoporozę to kobiety, na całym świecie choruje ok. 200 mln Pań - powiedział w ubiegły piątek na konferencji prasowej Pan doc. Piotr Leszczyński, ordynator Oddziału Reumatologii i Osteoporozy szpitala miejskiego w Poznaniu.
Liczba zachorowań rośnie wśród osób po menopauzie. Prawie 30 proc. kobiet w wieku powyżej 50 lat ma jedno lub więcej złamań, tłumaczył Pan Piotr Leszczyński, ordynator Oddziału Reumatologii i Osteoporozy Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. J. Strusia w Poznaniu. Ryzyko złamania w ciągu życia kobiety wynosi około 40% i statystycznie jest równe ryzyku choroby wieńcowej.
"W Europie w 2000 roku odnotowywano 3,5 mln nowych złamań. W 2008 roku koszty bezpośrednie leczenia złamań w Europie szacowane były na 31 mld euro."
Jak podkreślił Leszczyński, warto przynajmniej raz w roku zgłosić się na badanie gęstości kości, a także regularnie mierzyć swój wzrost. Spadek wzrostu o 2-4 cm może sugerować kłopoty z kośćmi.
A. B.
Na rysunkach przedstawiono przekrój przez tkankę kostną. A - tkanka kostna prawidłowa, B - tkanka kostna o zmniejszonej, nieprawidłowej gęstości (osteoporoza)
Kobiety są bardziej narażone na osteoporozę niż mężczyźni, bo mają mniejsze, cieńsze kości. Stężenie estrogenów, których jednym z zadań jest ochrona kości u kobiet, zmniejsza się, gdy kobiety osiągają wiek menopauzy. "Na osteoporozę szczególnie narażone są wysokie, szczupłe panie oraz kobiety, które wcześniej przestały miesiączkować. Wśród czynników wpływających na zagrożenie osteoporozą jest też np. stosowanie sterydów, generalnie w Polsce nadużywanych" - ostrzegł Leszczyński.
Zawartość tkanki kostnej w organizmie zmienia się wraz z wiekiem. Ilość największa zawartość, tzw. sztywna masa kostna, przypada na około 30-35 rok życia. W kolejnych latach, aż do 45 roku życia nie zmienia się istotnie. Następnie u większości osób jej ilość zaczyna się zmniejszać.
Pamiętajmy jednak, że dobre nawyki i odpowiedni styl życia mogą pomóc chronić kości i zmniejszyć szanse na wystąpienie osteoporozy.
Profilaktyka to odpowiednie żywienie i aktywność fizyczna. Systematyczne uprawianie sportu może przyczynić się do wzrostu gęstości kości. Interwencja żywieniowa to przede wszystki odpowiednia podaż wapnia w diecie i zmniejszona podaż produktów zwiększających "wypłukiwanie" wapnia z organizmu. Do produktów, których następstwem spożywania może być utraty wapnia, zaliczamy te, które zawierają fosforany np. napoje kolorowe z dodatkiem kwasu fosforowego, niektóre wędliny m.in. szynki, sery topione, a także herbata, kawa, kakao.
Dietę kobiet po menopauzie należy wzbogacić w soję i jej produkty, co z uwagi na zawarte w niej m.in. fitohormony wpływa na poprawę gęstości koścca. Kobiety w tym wieku powinny również zwiększyć podaż produktów zawierających wapń (1000-1500mg Ca/dzień), magnez i witaminę D3.
(PAP + kom. red.)
Autor publikacji
dr inż. Tomasz Czernecki
Pracownik naukowy Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Praktyk oraz wykładowca m.in. dietetyki, żywienia klinicznego i nutrigenomiki. Uczestnik wielu projektów badawczych. Pomysłodawca i współwłaściciel Vitagenum.pl. Założyciel poradni dietetycznych w tym działającej przy UP w Lublinie. Redaktor naczelny Journal of NutriLife. [profil autora]