Wyszukiwanie artykułów

Celiakia uważana jest za jedną z najczęstszych nietolerancji pokarmowych, wynikającą z wrodzonej nietolerancji glutenu. Do niedawna uznawano tę chorobę za schorzenie małych dzieci, stosunkowo rzadko występującą w wieku dorosłym. W ostatnich latach obraz kliniczny celiakii zmienił się, a badania wykazują na wzrost zapadalności na chorobę wśród osób dorosłych, najczęściej między 30 a 50 rokiem życia. Postać objawów choroby jest różna, co utrudnia wczesną diagnostykę. W 90% przypadków objawy są niespecyficzne, będące efektem złego wchłaniania składników odżywczych przez organizm. Szacuje się że ok. 2,5 mln ludzi w Europie choruje na celiakię, w tym bezobjawowa postać występuje z częstością 1:100 do 1:300, a objawowa 1:3345. Celiakia występuje głównie u osób rasy białej, częściej u kobiet niż mężczyzn (w proporcji 2:1).

Celiakia to inaczej choroba trzewna dotykająca 0,5-2,5% populacji na całym świecie. Charakteryzuje się reakcją ze strony układu pokarmowego w odpowiedzi na gluten, białko obecne w wielu zbożach. Problemy, z którymi wiąże się ta jednostka chorobowa utrudniają codzienne funkcjonowanie, dlatego należy zastosować odpowiednie leczenie w celu ustąpienia symptomów. Czy dieta bezglutenowa to jedyne wyjście, a może istnieje inna alternatywa?

Nietolerancja laktozy jest powszechnym zjawiskiem, które może dawać uporczywe objawy po spożyciu produktów zawierających laktozę. Najczęściej występuje biegunka, a także wzdęcia, gazy, przelewanie w brzuchu i nudności. Szacuje się, że w Polsce na nietolerancję laktozy cierpi aż 37% społeczeństwa. Przyczyną tego zjawiska może być zaburzenie trawienia i wchłaniania laktozy czyli dwucukru składającego się z D-galaktozy i D-glukozy. Wyróżnia się trzy formy nietolerancji laktozy: alaktazja czyli wrodzona nietolerancja laktozy, wtórna nietolerancja laktozy przebiegająca z uszkodzeniem szczytowej części kosmków jelitowych spowodowana np. chorobą Leśniowskiego-Crohna, a także pierwotna nietolerancja inaczej nazywana hipolaktazją. Szereg dostępnych metod diagnostycznych pozwala na zdiagnozowanie nietolerancji i włączenie odpowiedniej diety. Bardzo ważne jest aby na diecie bezlaktozowej zadbać o odpowiednią podaż wapnia i zapoznać się z produktami dozwolonymi i przecwiskazanymi.

Nietolerancja laktozy jest powszechnym zjawiskiem, które może dawać uporczywe objawy po spożyciu produktów zawierających laktozę. Najczęściej występuje biegunka, a także wzdęcia, gazy, przelewanie w brzuchu i nudności. Szacuje się, że w Polsce na nietolerancję laktozy cierpi aż 37% społeczeństwa. Przyczyną tego zjawiska może być zaburzenie trawienia i wchłaniania laktozy czyli dwucukru składającego się z D-galaktozy i D-glukozy. Wyróżnia się trzy formy nietolerancji laktozy: alaktazja czyli wrodzona nietolerancja laktozy, wtórna nietolerancja laktozy przebiegająca z uszkodzeniem szczytowej części kosmków jelitowych spowodowana np. chorobą Leśniowskiego-Crohna, a także pierwotna nietolerancja inaczej nazywana hipolaktazją. Szereg dostępnych metod diagnostycznych pozwala na zdiagnozowanie nietolerancji i włączenie odpowiedniej diety. Bardzo ważne jest aby na diecie bezlaktozowej zadbać o odpowiednią podaż wapnia i zapoznać się z produktami dozwolonymi i przecwiskazanymi.

Nietolerancja pokarmowa jest terminem ogólnym, stosowanym dla określenia szeregu odtwarzalnych, niepożądanych reakcji na pokarm, w tym reakcji alergicznych. Leczenie tych dolegliwości polega na zastosowaniu diety eliminacyjnej, polegającej na wyeliminowaniu z jadłospisu produktów szkodliwych i zastąpienie ich produktami równoważnymi. Dieta eliminacyjna odgrywa ważną rolę w leczeniu nietolerancji pokarmowej. Ważne jest jej stosowanie według określonych zasad i ścisłe ich przestrzeganie. Powinna być ona odpowiednio zbilansowana i dostarczać wszystkich niezbędnych składników mineralnych i witamin.

Celiakia jest coraz bardziej rozpowszechnioną chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się nadwrażliwością na występujący w ziarnach niektórych zbóż gluten. Jedyną metodą jej leczenia jest dieta bezglutenowa. Rosnąca liczba chorych na celiakię jest jednak niewspółmierna do nieproporcjonalnego wzrostu przemysłu spożywczego w zakresie żywności bezglutenowej (136% od 2013 do 2015 roku). W publikacji w The Journal of Pediatrics eksperci omawiają kilka z najczęstszych nieścisłości dotyczących diety bezglutenowej.

Małe, ciemne, niepozorne ziarenka mają niesamowity potencjał odżywczy. W pradawnej medycynie ludowej Majów i Azteków królują od wieków, jednak na naszym rynku obecne są od niedawna. W przeszłości były zalecane w leczeniu schorzeń układu oddechowego, chorób oczu czy infekcji.  Otoczone są twardą, celulozową łupiną, z którą enzymy trawienne człowieka radzą sobie z trudem. Nasuwa się zatem pytanie czy aby czerpać wszelkie korzyści z ich spożywania, ziarno nie powinno najpierw wykiełkować lub zostać zmielone? Kolejny dylemat może być związany z kwestią czy jest to fizjologiczny pokarm człowieka, skoro potrzeba dość intensywnej obróbki, aby było strawne? Dodatkowo, ich cena w porównaniu do innych ziaren i nasion jest stosunkowo wysoka. Kiedy i dalczego warto sięgnąć po te nasiona przedstawiono w publikacji.

Znamy już prelegentów I Ogólnopolskiej Konferencji Nowatorskie Metody Leczenia Nadwagi i Otyłości. Wystąpią: Jakub Mauricz, Iwona Wierzbicka, Lucyna Ostrowska, Patrycja Szachta, Łukasz Sieńczewski, Anna Lewandowska, Paulina Ihnatowicz, Emilia Ptak-Kasica. Przedstawiamy krótką charakterystyke prelegentów. 

W 2008 r. Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) wydało stanowisko dotyczące glutenu w diecie niemowląt, w którym rekomendowało rozpoczęcie podawania glutenu jeszcze w okresie karmienia piersią. Jednocześnie odradzało jego wprowadzanie zbyt wcześnie (przed 4. miesiącem życia) lub zbyt późno (po 7. miesiącu życia). Od tego czasu pojawiły się nowe dane.